สภาวะความยากจนของครัวเรือนกลุ่มฐานราก ครอบคลุมถึงมิติอื่นๆ ที่ไม่ใช่เฉพาะด้านรายได้ แต่ยังครอบคลุมความยากจนจากการขาดโอกาสในการเข้าถึงปัจจัยพื้นฐานในการดำรงชีวิต อันเกิดจากตัวบุคคล และโครงสร้างทางเศรษฐกิจและสังคม เช่น การขาดแคลนที่อยู่อาศัย การขาดโอกาสทางการศึกษา ขาดโอกาสการ เข้าถึงบริการด้านสาธารณสุข สวัสดิการและบริการภาครัฐ ตลอดจนการตกอยู่ในความเสี่ยงต่างๆ ซึ่งมีความ หลากหลายและแตกต่างกันไปตามบริบทพื้นที่ และจำเป็นที่จะต้องจัดทำข้อมูลคนจนที่มีความถูกต้องแม่นยำ และ สร้างความเข้าใจให้ตรงกันระหว่างหน่วยงานทุกภาคส่วน เพื่อให้สามารถออกแบบแก้ไขปัญหาทั้งในระดับนโยบาย และระดับปฏิบัติ รวมถึงระบบการติดตามตัวชี้วัดที่มีประสิทธิภาพ ทันต่อสถานการณ์ และมีส่วนร่วมในการติดตาม ของภาคประชาสังคม

มีหลายหน่วยงาน หลายเครือข่าย ที่มีบทบาทรับผิดชอบในการวางแผนและดำเนินการขจัด ความยากจน ยกระดับเศรษฐกิจครัวเรือนและคุณภาพชีวิตของประชาชนกลุ่มฐานราก รวมถึงการบริหารจัดการ ของภาครัฐนั้นมีหน่วยงานในระดับภูมิภาค ท้องถิ่น และท้องที่ ซึ่งมีความเข้าใจบริบทของพื้นที่ และเป็นกลไก สำคัญในการขับเคลื่อนนโยบายสู่การปฏิบัติ รวมถึงบูรณาการการดำเนินงานของภาคส่วนต่างๆ ในพื้นท

ที่ผ่านมาภาครัฐได้เป็นเจ้าภาพในการบูรณาการการดำเนินการขจัดความยากจน มีการกำหนด นโยบายระดับชาติ การจัดทำฐานข้อมูลการพัฒนาคนแบบชี้เป้า (Thai People Map and Analytics Platform: TPMAP) ข้อมูลคนจนได้ถูกนำมาใช้ในการออกแบบวางแผนแก้ไขปัญหาความยากจนรายประเด็นและรายครัวเรือน ซึ่งทำให้การแก้ปัญหาตรงกับกลุ่มเป้าหมายมากขึ้น สามารถออกแบบนโยบายและโครงการในการแก้ปัญหาให้ตรง กับความต้องการหรือสอดคล้องกับสภาพปัญหาได้มากขึ้นเทียบกับในอดีตที่ผ่านมา รวมทั้งการจัดให้มีกลไกศูนย์ อำนวยการขจัดความยากจนและพัฒนาคนทุกช่วงวัยอย่างยั่งยืนตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง (ศจพ.) ใน ระดับพื้นที่ โดยให้ทุกจังหวัดใช้ข้อมูลจากระบบบริหารจัดการข้อมูลการพัฒนาคนแบบชี้เป้า (TPMAP) ซึ่งเป็นกลไก สำคัญที่จะทำให้ปัญหาความเดือดร้อนของประชาชนได้รับการแก้ไข ผ่านการวิเคราะห์ปัญหาและการจัดทำแผน ระดับชุมชนและระดับครัวเรือน รวมถึงให้ความสำคัญกับการสร้างการรับรู้ สื่อสาร ประชาสัมพันธ์ ทุกช่องทาง ขับเคลื่อนการแก้ไขปัญหาความยากจนให้เข้าถึงทุกกลุ่มเป้าหมาย