Page 12 - โควิด-19 ภาพหสะท้อนความเปราะบาง ระบบสุขภาพเขตเมือง
P. 12

ชุมชนแออัด-แคมป์คนงาน                  หรือไม่สำมำรถท�ำให้ชุมชนมำร่วมกันได้  ก็อำจจะไม่

                         สองคลัสเตอร์ใหญ่ที่สร้ำงจุดเปลี่ยนในเหตุกำรณ์ ให้ควำมร่วมมือ” พญ.สุพัตรำ ระบุ
                      กำรแพร่ระบำดโควิด-19 ใน กทม. คือชุมชนแออัด และ    ในมุมมองของเธอแล้ว ชุมชนแออัดมีสำรพัดรูปแบบ
                      แคมป์คนงำนก่อสร้ำง  หลังเกิดกำรระบำดใหญ่ขึ้นใน เช่น  คลองเตยก็จะเป็นแบบหนึ่ง  ดินแดงก็จะเป็นอีก
                      ชุมชนแออัดคลองเตย กทม. ส�านักงานคณะกรรมการ แบบหนึ่ง  ซึ่งภำยใต้ชุมชนแออัดก็เป็นชุมชนใหญ่  มี
                      สุขภาพแห่งชาติ (สช.) ได้ชักชวนภำคีเครือข่ำยเข้ำไป ควำมหลำกหลำยอยู่ในนั้น  มีทั้งผู้ที่มีทะเบียนบ้ำนและ
                      สนับสนุนกำรท�ำงำน  ตลอดจนร่วมจัดกระบวนกำรกำร ไม่มีทะเบียนบ้ำน มีบัตรประชำชนและไม่มีบัตรประชำชน
                      มีส่วนร่วมที่น�ำไปสู่กำรตั้ง “ศูนย์พักคอยใกล้บ้ำนใกล้ใจ” รวมไปถึงแรงงำนอพยพ โดยเฉพำะกลุ่มคนด้อยโอกำส
                      ขึ้นเป็นแห่งแรกใน กทม.                 ที่จะเข้ำมำอยู่รวมกันในนั้น ส�ำหรับระบบบริกำรสุขภำพ
                         ควำมส�ำเร็จจำกกำรตัดวงจรกำรระบำดอย่ำงรวดเร็ว ในชุมชนแออัด  แม้จะมีศูนย์บริกำรสำธำรณสุขดูแล
                      กำรแยกผู้ติดเชื้อ-ผู้เสี่ยงสัมผัสสูงออกมำให้กำรดูแล แต่ด้วยจ�ำนวนประชำกรที่เยอะมำก  ไม่สอดคล้องกับ
                      เป็นกำรเฉพำะ และกำรจัดระบบติดตำม-เฝ้ำระวัง-ส่งต่อ ปริมำณของหน่วยบริกำร จึงท�ำให้เกิดปัญหำหลำกหลำย
                      โดยชุมชน ถูกหยิบยกขึ้นมำเป็นองค์ควำมรู้สำธำรณะ ปนเปกัน
                      ที่ได้รับกำรสังเครำะห์และสรุปเป็น “คู่มือ” เพื่อให้ชุมชน    เช่นเดียวกับปัญหำคลัสเตอร์แคมป์คนงำน-แรงงำน
                      แออัดทั่วประเทศ น�ำไปประยุกต์ใช้ตำมบริบทของแต่ละ ข้ำมชำติ  ที่คนกลุ่มนี้ไม่ได้ถูกยอมรับอย่ำงเป็นทำงกำร
        ๑๐                                                                                                                                                                                                ๑๑ ๑๑
                      พื้นที่                                จำกหน่วยบริกำรที่รับผิดชอบ และยังหำผู้ดูแล-ผู้รับผิดชอบ
                         แน่นอนว่ำ กำรด�ำเนินงำนของ สช. และภำคีเครือข่ำย ไม่เจอ
                      ภำยใต้แผนงำน “รวมพลังเมืองตื่นรู้ ช่วยชาติสู้ภัย    เมื่อเป็นเช่นนั้นก็ไม่มีกำรด�ำเนินกำร เกิดกำรตกหล่น
                      โควิด-19”  มีส่วนช่วยคลี่คลำยควำมขมึงเกลียวของ กลุ่มคนเหล่ำนี้จึงยังคงเป็นกลุ่มที่เข้ำถึงบริกำรได้
                      สถำนกำรณ์เฉพำะหน้ำ และยังเป็นต้นแบบในกำรจัดตั้ง น้อย-ช้ำ  บำงรำยก็ไม่รู้ว่ำจะสำมำรถเข้ำถึงได้หรือไม่
                      “Community Isolation” ในปัจจุบันด้วย   เนื่องจำกไม่มีฐำนข้อมูล เช่น กรณีของแรงงำนเคลื่อนย้ำย
                         สถำนกำรณ์ชุมชนแออัดคลองเตยคลี่คลำยลงได้ ผู้ไม่มีสิทธิ-ไม่มีบัตรประชำชน  แรงงำนข้ำมชำติ  หรือ
                      ด้วยควำมร่วมไม้ร่วมมือ  กำรประสำนงำน-สำนพลัง กลุ่มที่ไม่ได้ลงทะเบียนด้วยระบบปกติ
                      ระหว่ำงหน่วยงำนอย่ำงไร้รอยต่อ  หำกแต่เมื่อมองไป    “เมื่อไม่มีผู้รับผิดชอบ  ไม่มีคนที่จะต้องตอบสนอง
                      ยังชุมชนแออัดอื่นๆ  ยังพบควำมเปรำะบำงเรื่องกำร และไม่มีคนติดตำม จึงส่งผลให้ควำมเหลื่อมล�้ำในกำร
                      เชื่อมร้อยกำรท�ำงำนอยู่ไม่น้อย         เข้ำถึงบริกำรชัดเจนขึ้น ซึ่งก็เป็นเรื่องระบบฐำนข้อมูล
                         “กำรท�ำศูนย์พักคอยก็ต้องมีสัมพันธภำพพื้นฐำน  (Data)  รวมไปถึงหน่วยงำนที่ต้องเข้ำมำรับผิดชอบ
                      ควำมศรัทธำ เนื่องจำกคนในชุมชนและคนที่จะเข้ำไป แน่นอนว่ำระบบฐำนข้อมูลก็เป็นส่วนหนึ่ง  แต่ภำยใต้
                      ร่วมไม่เคยรู้จักกันมำก่อน  จ�ำเป็นต้องอำศัยตัวเชื่อม  ฐำนข้อมูลนั้นก็ต้องดูว่ำมีฝ่ำยใดที่รับผิดชอบประชำกร
                      ฉะนั้นถ้ำมีจังหวะที่สำมำรถหำตัวเชื่อมได้ก็จะเป็น กลุ่มนี้อยู่  และเป็นบทบำทของใคร  และเมื่อไม่มีก็
                      ส่วนที่ส�ำคัญ  แต่ถ้ำไม่มีคนที่จะเข้ำมำเชื่อมต่อกับชุมชน ท�ำให้เกิดเป็นช่องว่ำง”











        ฉบับ ๑๓๐ : กรกฎาคม ๒๕๖๔                                                                                                                                                     ฉบับ ๑๓๐ : กรกฎาคม ๒๕๖๔
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17